czernić się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... bo czarna maź.. .
o, ta, co tutaj na twoim stole czerni się w plugawym kałamarzu!... - przybrała przyjemną zielonkawą barwę takiego' atramentu, którym... - ... nogi.
Idę, a trawa szeleści, a jej nagość coraz bliższa czerni się jak żelazo hartowane w ciemnej glinie.
A gdy byłem tuż... - ... wyżej,
wyżej niż sięgnie drabina,
niż człowiek sam się wyspina,
czerni się domek w mgle ryżej.
Z wierzchołkiem cofa się, stoi,
wraca... - ... powstał jak lew w swym gniewie! -
Gdy noc każda najgłębszą czerni się żałobą...
Jednak żałuję róży i płaczę nad sobą...
ŁUNY
Łuny...
- ... chwale i blasku, odprowadzany pełnymi podziwu spojrzeniami...
Na desce stołu czerni się obsadka i atrament; posłużyły, aby potwierdzić zdecydowanym podpisem ustną propozycję... - ... swoją oczywistością, wspiera się na tych tysiącach pojęć, sądów, które czernią się na szpaltach gazet, wołają z ruchu ulic, biegną po telegraficznych...
- ... w śniegu, jak wróbel w piasku. Pośrodku jasno popielatych skrzydełek czernią się dwie plamki. Petrel śnieżny tak biały, że gdyby nie czarne...
- ... Francuz się zgodził. Kilkadziesiąt metrów pod nami, w stronę Szwajcarii, czernił się jakiś niewyraźny kształt.
- Skocz no, bracie - powiedziałem - zobacz, co to... - ... drgnął, nie zabeczał, nie poruszył ciężkim jak kamień młyński łbem.
Czernił się pośród tłumu, sypiąc coraz gęściej twardymi bobkami, stojąc po kopytka... - ... nikt go nie pielęgnował. Falowało morze chwastów, a w kącie czerniła się półzgniła konstrukcja. Był to bardzo smutny widok.
- Nie wstyd panu... - ... noc. Śnieg skrzypiał pod nogami. Na jeziorze w świetle księżyca czerniły się płaty lodu między śniegowymi wysepkami. Wiatr szeleścił zeschniętymi badylami przybrzeżnych...
- ... Ty racz o mnie radzić...
Gdy karawan dotarł do bramy, czerniły się przed wejściem mundury i słychać było parskanie koni o pyskach... - ... byłby to dla mnie widok przykry. Przy stolikach dość licznie czerniły się sutanny, z wypustkami fioletowymi albo bez wypustek, oraz również ciemne...
- ... się jak księżyc
w pierwszej kwadrze: w wąskim sierpie światła czerniły się
gałęzie i trzepotały żółte listki. Obojętny i osowiały mijał
dobrze... - ... krawędzi płaszcza. Nie gardziły, jak widać, kokieterią i ozdobami. Włosy czerniły sobie antymonem, powiekom nadawały ciemniejszy odcień za pomocą malachitu i sproszkowanego...
- ... ty się honorem nie unoś, Windsor! Co z tego, że czerń się przygląda? Falka na arenie, wystarczy rękę wyciągnąć i wziąć. A...
- ... odwłok był nieświeży
albo zepsuty ząb jaszczurzy?
Bo coraz gęstsza czerń się szerzy,
a kocioł zamilkł i nie wróży.
Lecz oto nagle...
